Son olaylar nedeniyle gözaltılar, tutuklamalar hızla devam ederken, Karadenizli bir arkadaşımın lise öğrencisi oğlunun da “Polise mukavemet ve devlet büyüklerine hakaret” suçlaması ile gözaltına alınmış.

Baba oğlunu okulda zannederken polis merkezinden gelen telefonla ne yapacağını şaşırmış.

Kendi halinde bir işletmeci olan arkadaşım oğlu için 4 gündür dışarda çırpınıyor. Avukatlar babaya ne kadar sakin olmasını söylese bile eşi, kızı ve kendisi 4 günden bu yana sabahlara kadar gözaltı merkezinin karşısında bekliyorlar.

İki gün sonra oğlu ile görüşebildiğinde “Oğlum neden haber vermeden yürüyüşe gittin?” diye sorduğunda “Arkadaşlarım gidiyordu. Ben gitmek istemedim ama daha sonra beni dışlayacaklardı. O nedenle gittim” diyor.

Yani ya babadan korkusuna suçu arkadaşlarına attı. Ya da gerçekten akran zorbalığından korkarak protestolara katıldı. 

Bir başka CHP tandanslı arkadaş gözlerinden yeni ameliyat olmuş. Gözlerini bile ovuşturamıyor. Parti içindeki grubu “Neden protestolara gelmiyorsun” diye adeta mahalle baskısı oluşturmuşlar üzerinde.

Bir başka tanıdığım, evdeki Alzheimer hastası annesine bakıyor. Onu bırakıp bir yere gidemiyor. Kendisi evdeyken bile kapıları hep kilitli. Yoksa annesi çıkıp gidiyor. Bazen espri de yapıyor “Allah bana ev hapsi verdi” diye.

Tanıdıkları, arkadaşları var ve “Protesto gösterilerine katılacaksın. Katılmıyorsan sen Ak Partilisin diye adeta üzerinde baskı kurmuşlar. Kaç yıllık komşulukları bitme derecesine gelmiş.

Kimisi siyasi beklenti içinde olanları sosyal medyada takibe almış, her attığı fotoğrafları kontrol ederek “Sen niye protestoda yoksun? Diye hesap sorma haddini kendisinde bulabiliyor.

Bunun gibi örnekleri sık duymaya başladım.

Eyvallah arkadaşlar protesto ediyorsunuz da başkalarına mahalle baskısı, zorbalık yapma hakkını kim veriyor size?

Herkesin sokağa çıkma ve protesto etme nedenleri çok farklı. Kimisi Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasına itiraz ettiği için, kimisi sadece ve sadece Ak Parti karşıtı olduğu için, iş bulamayan, ekonomik zorluklar çeken, ülkedeki gidişatın hiç de iyi bir yere gitmediğini düşünerek bir şeyler yapmak gerek diyerek sokağa çıkıyorlar.

Sokağa çıkmayanların da kendince nedenleri vardır.

Reis'e gönül verenler, onun yolundan gidenler. Bu gösterilerin devlete zarar vereceğini düşünenler. Başta Ak Parti olmak üzere başka partiye üye olanlar. Ne bileyim, yasadışı bir gösteride bulunmak istemeyenler. 

Ülkemizi kaos ortamına sürüklemek isteyenlere aparat olmak istemeyenler. Siyasi ikbal peşinde koşanlara merdiven basamağı olmak istemeyenler. Sokak çatışmaları görmek istemeyenler gibi, gibi bir çok nedenden dolayı sokağa çıkmayanlara bu mahalle baskısı, zorbalık neden? 

Onu-bunu bırakın da CHP tabanına sesleneyim. Başkalarına mahalle baskısı yapacağınıza sorsanıza sahneye çıkıp saatlerce konuşan il başkanı, belediye başkanlarına “Biz buradayız. Sizin aileniz nerede? Diye.

Hiç İl Başkanı Sayın Nail Kamacı’nın çocuklarını gördünüz mü protestolarda?

Mesela Antalya Milletvekilimiz Aliye Coşar’ı polis gazı yerken gören var mı?

Mesela Sururi Çorabatır’ın eşinin polis tarafından coplandığını filan gören var mı?

Her şeyi bırakın ABB Başkanımız Muhittin Böcek’in çok kıymetli oğlu Gökhan Böcek’i tomaların önünde tazyikli su yerken gören var mı?

Mesela Mesut Kocagöz’ün eşini, kızını ve yetkisiz ama belediyede her şeyden sorumlu damadını protestolar nedeniyle gözaltına alındığını duydunuz mu?

Veya Aksu Belediye Başkanı İsa Yıldırım’ın eşinin, çocuklarını hiç o protestolarda gören var mı? aileyi bırak İsa Yıldırım’ı gören var mı?

Nerde gariban varsa onlar gözaltında.

Milleti gaz verip sokağa dökmek kolay. Çıkıp sahneye boy göstermek kolay. Siz dakikalar süren konuşmalarınız bittikten sonra yavaşça o meydandan sıvışırken, protesto için gelen halk ile polis karşı karşıya kalıyor.

Ben sizin yerinizde olsam merdiven basamağı olduğum siyasetçilere asıl bunu sorarım.