Dün 5. Aşımızı olmak için Antalya Eğitim Araştırma Hastanesine gittim. Acil servis tarafından hastane bahçesine girince bizi polis bariyerleri karşıladı. Polis bariyerleri boyunca yürüyüp, içeri giriş kapısına ulaştık.
Bu polis bariyerleri neden buraya konuldu acaba? Belki fırtına nedeniyle birilerinin kafasına bir şeyler düşmesin diye mi konuldu diye yorumlar yaparak yürümemize devam ettik. Hastanenin yeni yapılan bölümünden, eski tarafa geçmemiz gerekecek. Ancak koridorlar alçı panlarla kapatılmış. Bir kat çıktık, koridoru geçip, bir kat daha aşağı indik ve karşıya geçtik.
Koca koridoru neden kapattılar diye merak ederek meltem tarafına çıktığımızda ise, polis bariyerleri ile orada da karşılaştık. Bu ne ola ki, diye merak içinde yürüdük ve aşı olacaklar sırasına girdik.
Hani bir deyim vardır hastaneler için “Allah düşürmesin, yokluğunu da göstermesin” derler. Ah işte bu gün onu söyleyip durdum içimden.
Koridorlar tıbbı malzemeler ile dolmuş. Muhtemelen yılın ilk günü büyük bir tıbbi sevkiyat yapılmış ve koridorlara yığılmış. Vatandaşlar bu tıbbi malzemelere bakarak, elleyerek, kutularda ne var ne yok diye bakarak geçiyordu. Malzemelerin başında bir Allah’ın görevlisi yok. İçinde ne var bilmiyorum ama tıbbi malzeme bunun adı. Birileri merakla açsa sterilizasyonu gidecek.
Elimizde imzaladığımız “aşı olmaya izin verdiğimiz” kağıtlarımızla sıraya girdik. Tıbbi malzemelerin başında olmayan güvenlik görevlisi burada bizim başımızı bekliyordu. Yaklaşık 25-30 dakikalık beklemeden sonra bizleri aşı koridoruna aldı. Ben ve arkadaşım koridorda 19 numaralı aşı odasını arıyoruz. Zira randevu aldığımız sırada cep telefonumuza gelen mesajda 19 numaralı odada aşı olacağımız belirtilmişti.
Meğer böyle bir aşı odası maalesef yokmuş! İçeriye almayıp, birkaç saniye süren aşılama için dakikalarca bizi neden beklettiklerini bir anlam veremesem de, yaklaşık 70-80 kişiyi bir anda aşı olması için kuyruktan içeri alınca daracık koridorda birbirimizin burnuna girerek aşı odalarımızı bulmaya çalışıyorduk.
Herkes bir telaş ve bir aceleyle aşı odalarına doğru seyirttik ama aşı odamızı bulamıyoruz. Meğer böyle bir oda yokmuş. Yaklaşık 10 kadar aşı odaları var ve üzerinde “Biontec aşı odası” yazıları vardı. Bulabildiğimiz görevliye sormaya çalıştık ama azarlanınca geri durduk. Bereket birileri, “Oda numarasına gerek yok, sıraya girin aşılarınız yapılacak” deyince, alındığımız koridorda ikinci bir sıraya daha girmiş olduk.
İkinci girdiğimiz sırada fazla beklemedik Allah’tan. Aldılar ve birkaç dakika içinde aşımızı olmuştuk.
Ben ve arkadaşım aşı olmak üzere Antalya Eğitim Araştırma Hastanesini seçtiğimiz için kendi kendimize söyleniyorduk. Eğer şu ana kadar covit olmadıysak, kesin bu gün girdiğimiz bu sıralarda, aşı odasını aradığımız tıklım tıklım koridorda kesinlikle hastalığı kaptık” dedik.
Antalya Eğitim Araştırma Hastanesinin değerli Başhekimi, lütfen arada bir hastane koridorlarını bir turlasınız. Bizim gözümüze takılan şeyler belki sizin de gözünüze takılır da, oraya kazayla da olsa belki bir düzen getirirsiniz.
Milleti aşı olmaya mı, yoksa hastalık bulaştırmaya mı çağırdığınız belli değil.